آماده‌ای برای یه فیلم که اشکاتو دربیاره، دلت رو بلرزونه و تا مدت‌ها تو فکرت بمونه؟ فیلم The Fault in Our Stars 2014 (با عنوان فارسی بخت پریشان)، یه درام عاشقانه و احساسی به کارگردانی جاش بون و بر اساس رمان پرفروش جان گرین ساخته شده که داستان عشق دو جوون رو روایت می‌کنه که با وجود بیماری، زندگی رو با تمام وجود در آغوش می‌گیرن. با بازی شیلین وودلی و انسل الگورت، این فیلم پر از لحظه‌های عاشقانه، خنده‌های از ته دل و اشک‌هاییه که نمی‌تونی جلوی خودتو بگیری. تو این نقد فیلم بخت پریشان 2014، داستان، بازیگری، کارگردانی و فضای احساسی فیلم رو زیر ذره‌بین می‌برم تا ببینی چرا این فیلم یه شاهکار عاشقانه‌ست که هنوزم قلب میلیون‌ها نفر رو تسخیر می‌کنه. برای تماشای The Fault in Our Stars 2014 به تاپ وان مووی سر بزن!

یه نگاه به دنیای عاشقانه و تراژیک: مشخصات کلیدی فیلم

فیلم The Fault in Our Stars یه درام عاشقانه‌ست که سال 2014 اکران شد و به سرعت به یکی از محبوب‌ترین فیلم‌های عاشقانه جوونانه تبدیل شد. این فیلم محصول آمریکا، 2 ساعت و 6 دقیقه‌ست و رتبه‌بندی PG-13 داره (به‌خاطر موضوعات احساسی و محتوای مرتبط با بیماری). شیلین وودلی در نقش هیزل گریس لنکستر و انسل الگورت در نقش آگوستوس واترز بازی می‌کنن، با بازیگرای مکملی مثل لورا درن و ویلم دفو. امتیاز IMDb فیلم 7.7/10 و امتیاز Rotten Tomatoesش 81%ه که نشون‌دهنده تحسین منتقدا و مخاطباست. فروش گیشه فیلم حدود 307 میلیون دلار بود و جوایزی مثل MTV Movie Awards و Teen Choice Awards برد. طبق نقدهای Roger Ebert، فیلم به‌خاطر صداقت احساسی و شیمی بازیگرا تحسین شده، هرچند بعضیا پایانش رو بیش از حد احساسی می‌دونن. این فیلم برای کساییه که عاشق داستان‌های عاشقانه و واقعی با یه لمس تراژیک هستن.

لحظه‌هایی که نفس رو بند میاره: داستان فیلم از زاویه‌ای نزدیک

داستان فیلم بخت پریشان 2014 درباره هیزل گریس لنکستر (شیلین وودلی)، یه دختر 16 ساله‌ست که با سرطان ریه دست‌وپنجه نرم می‌کنه و به یه گروه حمایتی می‌ره. اونجا با آگوستوس واترز (انسل الگورت)، یه پسر کاریزماتیک و پرشور که از سرطان استخوان جون سالم به در برده، آشنا می‌شه. این دو خیلی زود عاشق هم می‌شن و یه رابطه عمیق و پر از خنده، رویا و ماجرا باهم می‌سازن. از قرارهای ساده تو پارک تا سفر به آمستردام برای ملاقات با نویسنده مورد علاقه هیزل، اونا زندگی رو با تمام وجود تجربه می‌کنن، حتی وقتی بیماری سایه سنگینش رو روشون می‌ندازه. فیلم با دیالوگ‌های ماندگار مثل «Okay? Okay» و فضای احساسی، داستان عشقی رو روایت می‌کنه که فراتر از محدودیت‌های زندگیه.

بدون اسپویلر، The Fault in Our Stars یه داستان عاشقانه‌ست که به موضوعاتی مثل عشق، مرگ، امید و معنای زندگی می‌پردازه. نقدهای The Guardian می‌گن فیلم با ترکیب طنز، عشق و تراژدی، بیننده رو به یه سفر احساسی می‌بره، ولی بعضیا تو Variety حس کردن داستان گاهی زیادی به احساسات تکیه می‌کنه. اگه عاشق فیلم‌های عاشقانه مثل A Walk to Remember یا Me Before You هستی، این فیلم حسابی دلت رو می‌بره!

چرا این فیلم قلب و روحت رو تسخیر می‌کنه؟

فیلم بخت پریشان مثل یه نامه عاشقانه‌ست که مستقیم به دلت می‌ره. داستان هیزل و آگوستوس پر از لحظه‌هاییه که هم اشکت رو درمیاره، هم لبخند رو لبات میاره: از شوخی‌های بامزه آگوستوس تا نگاه‌های عاشقانه هیزل که پر از زندگیه. این فیلم فقط درباره عشق نیست؛ درباره اینه که چطور می‌تونی تو بدترین شرایط هم زیبایی زندگی رو پیدا کنی. فضای فیلم، با لوکیشن‌های ساده مثل خونه‌های حومه‌شهر یا کافه‌های آمستردام، حس واقعی و صمیمی به داستان می‌ده که انگار خودت داری باهاشون زندگی می‌کنی. دیالوگ‌های ماندگار مثل «من عاشق اینم که دنیا جای عادلانه‌ای نیست، چون اینطوری همه چیزهای خوبش مال منه» باعث می‌شه تا مدت‌ها به فکر فرو بری. طبق نقدهای Rotten Tomatoes، فیلم با نمایش صادقانه عشق و بیماری، بیننده رو به فکر درباره ارزش زندگی و عشق می‌ندازه. اگه دنبال فیلمی هستی که هم سرگرمت کنه، هم اشکت رو دربیاره و بهت امید بده، The Fault in Our Stars همونیه که باید ببینی!

رقص عشق و زندگی: بازیگری و شیمی بین ستاره‌ها

شیلین وودلی تو نقش هیزل گریس یه دختر شکننده و در عین حال قوی رو بازی می‌کنه که با نگاه‌های پراحساس و لبخندهای خجالتی‌ش، قلب بیننده رو می‌بره. انسل الگورت تو نقش آگوستوس یه پسر کاریزماتیک و شوخ رو به تصویر می‌کشه که با انرژی و امیدش، فضای فیلم رو روشن می‌کنه. شیمی بین این دو، به‌خصوص تو صحنه‌های عاشقانه مثل قرار تو آمستردام یا لحظه‌های ساده تو خونه، نقطه قوت فیلمه. نقدهای Roger Ebert می‌گن این شیمی باعث شده عشقشون واقعی و باورپذیر باشه. لورا درن تو نقش مادر هیزل و ویلم دفو تو نقش نویسنده مرموز هم بازی‌های قوی‌ای ارائه دادن، ولی تمرکز اصلی روی هیزل و آگوستوسه. طبق نقدهای The Guardian، وودلی و الگورت با بازی طبیعی‌شون، فیلم رو به یه تجربه احساسی فراموش‌نشدنی تبدیل کردن، هرچند بعضیا حس کردن بعضی دیالوگ‌ها زیادی رمانتیکه.

جهانی از عشق و امید: کارگردانی و زیبایی‌های بصری

جاش بون، کارگردان فیلم، با سبک ساده و احساسی، یه دنیای عاشقانه و واقعی خلق کرده. فیلم‌برداری Michael H. Weber با تصاویر گرم و صمیمی از خونه‌های حومه‌شهر، پارک‌ها و لوکیشن‌های آمستردام، حس زندگی و عشق رو منتقل می‌کنه. موسیقی متن با آهنگ‌های پاپ و احساسی مثل «Boom Clap» از چارلی XCX و «All of the Stars» از اد شیرن، احساسات فیلم رو به اوج می‌رسونه. طبق نقدهای Rotten Tomatoes، فضای بصری فیلم به داستان یه حس واقعی و گرم داده که بیننده رو با خودش همراه می‌کنه. طراحی لباس (مثل لباس‌های ساده و جوونانه هیزل و آگوستوس) و دکورهای صمیمی به واقعی‌تر شدن داستان کمک کردن. نقدهای Variety می‌گن کارگردانی بون تعادل خوبی بین طنز و تراژدی برقرار کرده، ولی بعضیا حس کردن ریتم فیلم تو بعضی صحنه‌ها کنده.

چی این فیلم رو جاودانه می‌کنه؟ نقاط قوت و ضعف

نقاط قوت:

• بازی‌های قوی شیلین وودلی و انسل الگورت که شیمی‌شون قلب فیلم رو تشکیل می‌ده
• کارگردانی جاش بون با فضای احساسی و واقعی
• موسیقی متن پرانرژی و لوکیشن‌های صمیمی
• داستان عمیق درباره عشق، بیماری و معنای زندگی

نقاط ضعف:

• داستان گاهی بیش از حد احساسی و قابل پیش‌بینی
• محتوای سنگین (مرتبط با بیماری) که ممکنه برای بعضی‌ها سخت باشه
• ریتم کند تو بعضی صحنه‌ها

برای کیه و چرا باید ببینیش؟

اگه عاشق فیلم‌های عاشقانه احساسی مثل A Walk to Remember، Me Before You یا Five Feet Apart هستی، فیلم The Fault in Our Stars 2014 حسابی به دلت می‌شینه. این فیلم برای کساییه که از داستان‌های عاشقانه پر از احساس، طنز و درس‌های زندگی لذت می‌برن، ولی اگه با موضوعات سنگین مثل بیماری مشکل داری، شاید برات سخت باشه. برای تماشای The Fault in Our Stars 2014 به تاپ وان مووی سر بزن!

اگه این فیلم به دلت نشست، پیشنهاد می‌کنم A Walk to Remember (یه عاشقانه تراژیک کلاسیک) یا Me Before You (یه درام عاشقانه احساسی) رو هم چک کنی.

اسپویلر: رازهای عشق زیر ستاره‌ها (هشدار: حاوی اسپویلر کامل)

هشدار: اگه فیلم رو ندیدی، این بخش رو نخون! این بخش برای کساییه که فیلم رو دیدن، ولی داستان یا مفهومش رو کامل نگرفتن.
داستان از جایی شروع می‌شه که هیزل گریس، یه دختر 16 ساله با سرطان ریه، تو یه گروه حمایتی با آگوستوس واترز آشنا می‌شه. آگوستوس، که به‌خاطر سرطان استخوان یه پاشو از دست داده، با شوخی‌ها و اعتمادبه‌نفسش هیزل رو جذب می‌کنه. اونا باهم کتاب مورد علاقه هیزل، An Imperial Affliction، رو می‌خونن و تصمیم می‌گیرن به آمستردام سفر کنن تا نویسنده کتاب، پیتر ون هوتن (ویلم دفو)، رو ببینن. تو آمستردام، اونا عاشق هم می‌شن و لحظه‌های عاشقانه‌ای مثل قرار تو رستوران و بازدید از خونه آنه فرانک دارن. اما وقتی برمی‌گردن، آگوستوس اعتراف می‌کنه که سرطانش برگشته. بیماری آگوستوس بدتر می‌شه و تو پایان، اون می‌میره، ولی هیزل با یاد و خاطره عشقش و درکی عمیق‌تر از زندگی ادامه می‌ده. طبق نقدهای Roger Ebert، فیلم درباره ارزش زندگی، عشق و پذیرش مرگه. نقدهای The Guardian می‌گن داستان به موضوعاتی مثل امید، بخشش و تأثیر عشق بر زندگی پرداخته، ولی گاهی بیش از حد احساسیه. فیلم سؤال می‌پرسه: آیا عشق می‌تونه حتی تو سایه مرگ هم جاودانه بمونه؟

نقد فیلم بخت پریشان نشون می‌ده این فیلم با داستان احساسی، بازی‌های قوی و فضای عاشقانه، یه تجربه فراموش‌نشدنیه که دل و ذهنت رو درگیر می‌کنه، ولی محتوای سنگین و احساسی‌ش برای همه مناسب نیست.

فکر می‌کنی هیزل و آگوستوس بهترین تصمیم رو گرفتن که عاشق هم شدن؟ کدوم صحنه فیلم بخت پریشان 2014 حسابی تو رو گرفت؟ تو کامنت‌ها برامون بنویس!